Падот на личната потрошувачка во Италија е најголем во последните три години. Зголемувањето на цените на енергенсите и на комуналните услуги, заедно со високата инфлација, ги оптоварија семејните буџети. Граѓаните и синдикатите со скептицизам го дочекуваат најавениот пад на цените.
Во туристички развиената и богата Тоскана забележлив е падот на животниот стандард.
Трошоците за живот таму тројно се зголемиле. Им се покачиле сметките за гас и струја, а за пазарење им требале 300 евра месечно повеќе од лани.
На Италијанците, на режиски трошоци, во просек, им одат повеќе од 45 отсто од семејниот буџет. Половина од нив тешко ги плаќаат сметките, а секој трет жител на оваа земја поретко купува месо или риба. Штедат и на услуги. Помалку се оди во ресторани, кино и театар.
Луѓето веројатно се плашат од сите поскапувања што дојдоа поради војната во Украина. Стравот е присутен, па се поизразен е падот на прометот во угостителските објекти.
Малите стопанственици се незадоволни оти, како што истакнуаат, власта им помага на големите, а малите и не ги гледа.
Уште од пандемијата трговците забележале голем пад на прометот. Владата им ветила помош, но ништо од тоа.
Синдикатите и здруженијата на потрошувачи со години предупредуваат на се поголемите разлики во општеството.
„Во Италија имаме голем проблем поврзан за ниските примања. Бројните кризи кои редеа една по друга ги направија животите на граѓаните многу потешки и ги оптоварија нивните и онака скромни буџети“, вели Паоло Пулчинели, синдикалец.
Во март се најавува пад на цената на енергенсите.
Засега не се случува ништо значајно. Многу се зборува за решавање на проблемот, но во продавниците тоа не се гледа. Цените на храната и потребните намирници и услугите се уште се превисоки, додаде тој.
Додека крајот на оваа ситуација сè уште не е на повидок, Италијанците стравуваат дека наскоро, поради лошите политики, средната класа наскоро ќе замине во историјата.